-
1 górny
adj(warga, piętro) upper; ( półka) top* * *a.1. (= wysoki, wierzchni) upper, top; kończyny górne upper limbs; górna granica upper limit; górne światło overhead light; górna piłka sport high ball.2. geogr. (= bliski źródła) upstream.4. muz. upper.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > górny
-
2 górn|y
adj. 1. (będący na górze) upper- górna kondygnacja budynku the upper story of a building- górna połowa ciała the upper body- górne światło overhead light- zagrać górną piłkę Sport to play a high ball- górna narta/krawędź Sport the uphill ski/edge2. Geog. upper- w górnym biegu rzeki in the upper reaches of the river- dopływy górnego Renu tributaries of the upper Rhine3. (w nazwach geograficznych) upper- Górny Śląsk/Egipt Upper Silesia/Egypt4. (maksymalny) [pułap, granica] upper- górny limit emisji spalin the upper limits of exhaust fume emission5. książk. (ambitny) [ambicje, plany, zamiary] grandiose 6. książk. (górnolotny) [słowa, hasła] grandiloquent 7. Muz. high- zaśpiewać górne C to sing a top C8. Geol. upper- górny pliocen Upper Pliocene- □ dodana górna Muz. upper ledger lineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > górn|y
См. также в других словарях:
górny — 1. «znajdujący się na pewnej wysokości; odbywający się, będący w górze, wysoko; wyżej nad czymś leżący; wyższy, wysoki» Górna warga. Górne zęby. Górne dziąsło. Górne warstwy atmosfery (powietrza). Górny pokład w kopalni. Górne piętra budynku. W… … Słownik języka polskiego
